12 July 2025 Gelecek Geçmişin Ürünüdür

Roma’nın Bilinmeyen Ölüleri Nasıl Yeraltı Mezarı Azizleri Oldu?

Yeraltı mezarları azizleri kilise reformlarının başladığı yıllarda kuşkusuz kilisenin en dahiyane fikirlerinden biriydi. Protestanlar tarafından defnedilen, tahrip edilen kutsal kalıntıların yerine Roma mezarlığından seçilmiş iskeletler getirildi.

31 Mayıs 1578’de Roma’daki bağ işçileri, Via Salaria’nın altında uzun zamandır unutulmuş geniş bir yeraltı mezarlığı ağına giden bir geçit buldular. Coemeterium Jordanorum (Ürdün Mezarlığı) ve çevresindeki yeraltı mezarları, MS birinci ve beşinci yüzyıllara tarihlenen, Hristiyanlığın ilk günlerinden kalma bir mezar yeriydi.

Bu yeraltı mezarları bulunduğunda, Katolik Kilisesi yıllardır Reform ile mücadele ediyordu. Bazı insan kalıntılarına yüzyıllardır kutsal emanetler olarak saygı duyulurken, Protestan Reformcular kutsal emanetleri putperestlik olarak görüp saklama uygulamasını reddettiler. Cesetler toza dönecekti ve buna azizlerin bedenleri de dahildi. Reform boyunca sayısız kalıntı defnedildi, tahrip edildi veya yok edildi.

Emanetler Reformcuların incelemesi altındayken, konu 1563’teki Trent Konseyi’nin Yirmi Beşinci Oturumunda ele alındı. Konsey, kalıntıların Katolik yaşamının önemli bir parçası olduğunu ve yerel kiliselerde, kutsal emanetleri insanları bir arada tutan bir nokta olduğunu savundu. topluluklar için kutsal kalıntılar hâlâ önemliydi. Kutsal olarak görülseler de, kökenleri haklı olarak sorgulandı. Sahtecilik -rastgele kemikler veya kutsal olarak satılan diğer buluntu eşyalar- yaygındı ve kalıntıların dini eserler olarak değerini baltaladı. Sahte ürünlerin satışıyla mücadele etmek için Konsey, ileriye dönük olarak tüm kalıntıların Kilise tarafından doğrulanması gerektiğine karar verdi. 

Fotoğraf: Paul Koudounaris

Kutsal emanetler halk arasında her zaman popüler olmuştu ve yeni kutsal kalıntıların Almanca konuşulan ülkelere taşınması Karşı Reformun bir stratejisi haline geldi. Yok edilenlerin yerine yenilerini koymaları gerekiyordu ama daha fazla azizi nereden bulacaklardı?

Via Salaria’nın altındaki yeraltı mezarlarının keşfi, bir duaya cevap gibi hissettirmiş olmalı. Yeraltı mezarları, ilk Hıristiyanlar, Yahudiler ve bazı pagan Romalılar da dahil olmak üzere yaklaşık 750.000 kişinin kalıntılarını barındırıyordu. Pagan Romalılar arasında ölü yakma daha yaygınken, Hristiyanlar yeniden dirilme olasılığına izin vermek için gömülmek istediler; binlerce kişi keşiflerinden sonra diriltilmiş olsa da, hiçbiri ölümden sonra onları neyin beklediğini tahmin edemezdi.

Saint Coronatus, 1676’da Almanya’nın Heiligkreuztal kentindeki bir manastırda. Fotograf: Shaylyn Esposito

Kilisenin kalıntılara ihtiyacı vardı ve onları buldular. Hıristiyan şehit olduğuna inanılanların cesetleri Katakombenheiligen, Yeraltı Mezarı Azizleri olarak tanındı . Kanonlaştırılmadıkları ve kimlikleri bilinmemekle birlikte, bu bedenler ilk Hıristiyanlar ile Reform sonrası Kilise arasındaki bağlantıyı göstermek için kullanıldı. Bu bağlantı aracılığıyla Katolik doktrininin temel gerçeğini sembolize edecek ve kiliselerinin yağmalanmasından sonra zarar gören Katolik topluluklar arasında morali yükselteceklerdi.

Ama kimlikleri bilinmiyorsa şehit olduklarını nasıl ispat edebilirler? Zulüm sırasında öldükleri için birçoğunun şehit olduğu varsayıldı, ancak kime sorulduğuna bağlı olarak başka işaretler de vardı – bazıları şehitlerin kemiklerinin daha tatlı koktuğuna inanırken, diğerleri dünya dışı bir parıltıya sahip olduklarını iddia etti. Kilise, Trent Konseyi’nden sonra daha bilimsel kimlik belirleme yöntemleri kullanmaya karar vermiş olsa da, yeraltı mezarlarındaki koşullar idealden daha azdı. En yeni kemikler o noktada hala bin yıldan daha yaşlıydı ve herhangi bir tanımlayıcı plak veya taş çoktan gitmişti. Daha da kötüsü, birçok ceset, işgalcilerin yağmacılarından korunmak için yıllar içinde taşınmıştı.

Fotoğraf: Paul Koudounaris

Bulunan kemiklerin Hristiyan, hatta şehit oldukları kesin olarak tanımlanamadı, bu nedenle çevredeki taşlardaki büyük ölçüde okunaksız gravürlere dayandılar. İsimlerden ortak yazıtlara kadar herhangi bir nedenle orada olabilecek bir büyük M harfi veya bir palmiye yaprağı tasviri bulduklarında, bunu bir şehit mezarı bulduklarına kanıt olarak aldılar. 1560’larda başka bir yeraltı mezarlığı araştırması sırasında, bir Augustinerinnen keşiş orada en fazla üç tanımlanabilir şehit olduğu sonucuna vardı, ancak sonraki yüzyılda 200.000’e kadar olduğu söylendi.

Bulundukları anda, kalıntılar kuzeye doğru yol almaya başladı. On altıncı ve on yedinci yüzyıllarda Reform’dan etkilenen Almanca konuşulan ülkelere kaç tane iskelet ve tek tek kemik gönderildiğini tahmin etmek imkansız, ancak talep o kadar yüksekti ki Kilise, kazıları yönetmek için yeni bir ofis oluşturmak zorunda kaldı. yeraltı mezarlarının yanı sıra tüm süreci denetlemek için Kutsal Ayinler ve Törenler Cemaati’ni başlatmak. Azizlerin popülaritesi Otuz Yıl Savaşları (1618-1648) sonrasında arttı; kiliseler yağmalanan kalıntıları değiştirmek istedi ve varlıklı aileler de onları dindarlığın sembolü olarak satın aldı.

Fotoğraf: Paul Koudounaris

Onlar kesinlikle statü sembolleriydi. İskeletlere Latince isimler verildi ve kafatasından metatarsa ​​kadar altın ve mücevherlerle süslendi. Dekorasyon çeşitliydi, ancak çoğu zaman abartılı oldu. Mücevherler gerçek ya da pahalı taklitlerdi ve iskeletler, altın iplikle işlenmiş kadife ve ipek elbiseler giymişti. Birkaçına gümüş plaka zırh bile verildi.

Sonuç ne kadar çarpıcı olursa olsun, ölü bedenleri süslemekten daha çok yeraltı mezarlığı azizleri inşa etmek vardı. O kadar eski olan kemikler, ustaca ele alınması ve yeniden inşa edilmesini gerektiriyordu, bu yüzden kalıntıların korunmasında uzmanlaşmış rahibelere verildi. Manastırlarının çoğu, dekoratif sanatlardaki ustalıkları ile biliniyordu ve Katakombenheiligen’in bugünkü durumu, onların becerilerinin ve bağlılıklarının bir kanıtıdır.

Aziz Valerius.
Aziz Valerius. Fotoğraf: Paul Koudounaris

Restorasyon ve dekorasyon, tamamlanması yıllar alabilecek hassas bir süreçti. Kemikler tutkalla güçlendirildi, boyandı ve neredeyse şeffaf ipek tül veya tül katmanlarıyla korundu. Eksik parçalar balmumu, ahşap veya kartonpiyer ile yeniden oluşturuldu. Kafataslarının eksik veya çok hasarlı olduğu durumlarda, seramik veya ahşap ve alçı ile değiştiriliyordu.

On dokuzuncu yüzyılda  hastalıklı ve utanç verici olarak görülen birçoğunun mücevherleri çıkarıldı, saklandı ya da yok edildi. Bir zamanlar Avrupa’yı dolduran tüm yeraltı mezarlığı azizlerinden sadece yüzde onu kaldı ve çok azı halk tarafından görülebiliyor. Dini önemlerinin yanı sıra, çarpıcı sanat eserleridir ve tarihin, bazıları için potansiyel olarak tartışmalı olsa da, yine de hatırlamaya değer bir bölümünü temsil ederler.

Banner
Benzer Yazılar

İnsan kanı ile atılan temeller “Immurement ve Vakıf Kurbanlarının” acı sonları

5 Eylül 2021

5 Eylül 2021

Tarihte acımasız cezalandırma ve insan kurban etmenin oldukça doğal kabul edildiği bir çok zaman vardır. İmmurement ve Vakıf kurbanı bu...

Almanya’da yol yapım işçileri asırlık tahta kaldırım keşfettiler

25 Aralık 2023

25 Aralık 2023

Kasım 2023’teki inşaat çalışmaları sırasında Fürth’teki yol yapım işçileri asırlık bir tahta kaldırım keşfettiler. Erken modern dönemin Franklarının bir zamanlar...

380 milyon yıllık bir kalbin keşfi, vücudumuzun evrimine yeni bir ışık tutuyor.

16 Eylül 2022

16 Eylül 2022

Curtin Üniversitesi’nden araştırmacılar, dünyanın en eski kalbini, 380 milyon yıllık ‘güzel korunmuş’ eski çeneli balık fosilinde keşfettiler. Kalp, ayrı bir...

İtalya’da keşfedilen 7.000 yıllık kanolar, Akdeniz’de denizcilik teknolojisinin erken gelişimini gösteriyor

21 Mart 2024

21 Mart 2024

İtalya’nın başkenti Roma’nın yaklaşık 30 km kuzeybatısındaki Neolitik (Geç Taş Devri) göl kıyısındaki La Marmotta köyünde 7.000 yaşında olduğu tahmin...

Danimarka’da Neolitik Döneme Işık Tutan “Woodhenge” Keşfedildi

1 Mart 2025

1 Mart 2025

Danimarka’nın Aars kasabasında yapılan son arkeolojik keşif, Avrupa’nın Neolitik dönemine dair bildiklerimizi kökten değiştirecek nitelikte. Vesthimmerland Müzesi arkeologları, MÖ 2600-1600...

Pompeii Etrüksler Tarafından Kuruldu

15 Ağustos 2021

15 Ağustos 2021

Pompeii yaşadığı felaketin bir sonucu olarak günümüze kadar bozulmadan gelebilmiş antik şehirlerden biri. Bugün bile yeni keşifleriyle bizleri hala şaşırtan...

Pompeii’de arkeologlar, Yunan mitolojik kardeşler Phrixus ve Helle’yi tasvir eden bir fresk ortaya çıkardılar

2 Mart 2024

2 Mart 2024

Antik Roma kenti Pompeii’deki Insula 6, Regio V’deki Leda Evi’nin bitişiğindeki bir evi kazan arkeologlar, Yunan mitolojik kardeşler Phrixus ve...

Kuzey Norveç’te Nadir Bir Viking Kadının Mezarı Keşfedildi: Köpeğiyle Yan Yana Defnedildi

7 Haziran 2025

7 Haziran 2025

Norveç’in Senja Adası’nda yapılan yeni bir arkeolojik kazı, Viking Çağı’na ait çok özel bir mezar ortaya çıkardı. Arctic University Museum...

Viking Kadınlarında Keşfedilen Üç Garip Kafatası Modifikasyonu

1 Nisan 2024

1 Nisan 2024

Son yıllarda araştırmalar Viking Çağı’nda kalıcı vücut modifikasyonu için kanıtlar sağladı. Bu araştırmaların sonuncusu, Baltık Denizi’ndeki Gotland adasından kafatasları uzatılmış...

“Görmediklerinizi Göreceksiniz” Projesinde Bu Ay Gladyatör Strigil’i Sergileniyor

22 Temmuz 2021

22 Temmuz 2021

 İzmir Arkeoloji Müzesi bu ay farklı bir sergiye ev sahipliği yapıyor.  Her ay yeni ve özel bir eserin ziyaretçilerle buluştuğu “Görmediklerinizi göreceksiniz”...

Sırbistan’da büyülü Roma fallus rüzgar çanı ortaya çıkarıldı

15 Kasım 2023

15 Kasım 2023

Arkeologlar, Sırbistan’ın doğusundaki Kostolac bölgesindeki Viminacium antik kentinde yapılan kazılar sırasında tintinnabulum olarak bilinen bir Roma fallus rüzgar çanı ortaya...

Ardahan Şeytan Kalesi Keşfedilmeyi Bekliyor

14 Ağustos 2021

14 Ağustos 2021

Eski adı Rabat olan Yıldırımtepe köyünde bulunan Ardahan Şeytan Kalesi keşfedilmeyi bekliyor. Ardahan Şeytan Kalesi her ne kadar Urartu döneminde...

Yunanistan’da 1.600 yıllık Roma döneminden kalma şarap dükkanı ortaya çıkarıldı

30 Ocak 2024

30 Ocak 2024

Wilfrid Laurier Üniversitesi’nden Scott Gallimore ve Austin Koleji’nden Martin Wells liderliğindeki bir ekip, Yunanistan’ın güneyindeki Sikyon antik kentinde, ani bir...

İsveç’te iki adet çok iyi korunmuş Viking kılıcı keşfedildi

18 Kasım 2022

18 Kasım 2022

İsveç’te devam eden bir otoyol inşaatı sırasında iki adet çok iyi korunmuş Viking kılıcı keşfedildi. Viking kılıçları, yaklaşık 1200 yıllık...

Duman arkeolojisi Nerja Mağarası’nın Avrupa’nın en çok ziyaret edilen mağarası olduğunu kanıtladı

26 Nisan 2023

26 Nisan 2023

Córdoba Üniversitesi’nden bir ekip tarafından yapılan yeni bir çalışma, Nerja Mağarası’nın Tarih Öncesi dönemde Avrupa’nın en çok ziyaret edilen mağarası...

Yorumlar
Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

[mc4wp_form id=”621″]