İçindekiler
Düğün çiçeklerinin tarihi düşündüğümüzden daha eskidir. Şimdi kullanılmış olan çiçek buketlerinden farklı olsalar bile hemen hemen bütün çiçek buketlerinin amacı çifte şans ve mutluluk getirmeleridir.
Mısır, Yunanistan, Roma hatta çin tarihinde önemli bir gelenek olarak yerini almıştır. Eski dönemlere bakıldığında bir düğün iki kişinin mutlu olmasından ziyade bir iş anlaşmasına benzer. Evlilikler, bir hanedanın devamlılığını sağlamak, bir ticaret ittifakını güçlendirmek veya aile işleri için daha fazla insan gücü yaratmak için bir geçit töreni sayılırdı.
Eski zamanlarda gelinler doğurganlık ve bereketi temsil eden buğday başakları taşıyorlardı. Elle bağlanmış saplar genellikle başka tahıllarla, meyve veren dallarla veya ceviz ağaçlarının yapraklarıyla, bolluğa işaret eden, iyi talihi ve birçok çocuğu işaret eden her şeyle süslenirdi.
Muhtemelen bu dönemlerde hem gelin hem de damat çiçek ve yeşil yapraklarla süslü saç bantları yada çelenkler kullanmaktaydılar.
Yunan
Yunan düğünlerinde kullanılan çelenk ve taçlar arasında zeytin dalları, evlilik ve bereket tanrıçası Hera’yı onurlandırmak için yeşil otlar ve portakal çiçekleri gibi kokulu beyaz çiçekler vardı. Sarmaşık telleri, evliliğin kırılmaz bağını simgeliyordu; beyaz çiçekler tatlılık ve mutluluk anlamına geliyordu.
Roma
Romalı çiftler, Yunan düğün çiçeklerine benzer bir geleneği izlediler, yeşillikler ve çiçeklerle çelenkler ve taçlar örerek, kötülükten korunmak, tanrıları onurlandırmak, doğurganlığı çağırmak ve iyi şans elde etmek için portakal çiçeği, gül, kekik, fesleğen ve mercanköşk kokulu buketler taşıdılar.
Mısır
Nil boyunca bereketli topraklarda kümelenmiş eski Mısırlılar seyahatlerinde çiçek topladılar ve yerel nilüferlere saygı duydular. Mısır sanatında lotus çiçeği yaygın olarak görülür ve bir düğün dekorasyonunda iyi bir seçim olarak görülmüş olabilir.
MÖ 1100’lerden kalma bir papirüs şiiri , aşk ve nilüfer çiçeklerine gönderme yapmaktadır. Evlilikler oldukça basitti o zamanlar ve arkeolojik keşifler sadece Mısırlı gelinlerin kötü ruhlara karşı bir kalkan olarak kekik ve sarımsak taşıdıklarını gösteriyor.
Orta Çağ – 5. – 15. Yüzyıllar
Orta Çağ’da, hem gelin hem de damadın giydiği çiçek çelenklerinin yanı sıra, kokulu otlar ve sarımsak ve buğday demetleri gibi bol tahıllar sembolik düğün florasıydı.
Romantizm ve Koku
Orta Çağ ve Elizabeth dönemlerinde, düzenli banyo ve çamaşır yıkama ayrıcalıklar halk için zor hatta neredeyse imkansızdı. Köylüler genellikle giyilecek tek bir kıyafete sahip olabildikleri için kokmaları hoşgörülürdü .
Bu yüzden çiçekler ve kokulu bitkiler, güzel kokulu gelinler ve damatlar için dekordan daha fazlasıydı. Sarımsak sapları, güller ve taze biberiye, bahçeden ve mutfaktan gelen anımsatıcı kokularla kişisel keskin kokuyu maskeleyebilirlerdi.
Bir ortaçağ gelini, saçlarını dağınık çiçeklerle örülmüş veya bir çelenkle sarılmış olarak kullanabilir ve elbisesine bir şifalı ot veya kokulu bir ot takardı.
Elizabeth Dönemi – 16. Yüzyıldan 17. Yüzyıla
İngiltere’nin Elizabeth / Tudor döneminde, düğün çiçekleri eğlenceli ve daha boldu. Çiçek buketlerinin florası oldukça zenginleşmiştir.
Bu dönemlerde gelinler gelen misafirlere küçük kokulu buketler vermeleri yeni bir gelenek oluşturdu. Bu küçük buketleri yapmak genel olarak nedimelerin görevlerinden birisiydi.
Viktorya Dönemi – 19. Yüzyıl Ortası – 20. Yüzyıl
Viktorya Dönemi, 1837’den 1901’e kadar Britanya’nın popüler hükümdarının dizginlerini kapsıyordu. Gelinler için sembolik çiçekler, vecize buketleri ve çiçek taçları modaydı.
Kraliçe Viktorya’nın günümüz gelinleri içinde anlamı büyüktür. Çünkü eskiden gelinler rengine bakmaksızın en sevdikleri kıyafetlerini düğün günü giyerlerdi. Kraliçe Viktorya saflığın sembolü olarak düğününde giydiği beyaz gelinlik ile düğünlerde yeni bir dönemi başlatmış oldu. Ondan sonra gelinler beyaz giymeye başlamışlardır.
Kraliçe Victoria’nın 1847’deki düğünü, düğün geleneklerini oluşturmak için bir dönüm noktasıydı. Saçına portakal çiçeklerinden bir çelenk takmıştı. Nesiller sonra çiçeklerin düğünlerle ilişkilendirilmesine devam ediliyor.
Bu dönem insanların çiçeklerin dilinden oldukça etkilenmişlerdi. Kraliçe Victorya detaylara ve görkemli sahnelemeye, özellikle çiçek sembolizmine titizlikle dikkat etti. Törenini kesilmiş ve açan çiçeklerle doldurdu saçına portakal çiçekleri taktı. Bu çiçekler bir iffet sembolü olunca gelin çiçeği taçları için vazgeçilmez oldular.
Modern Çağ – 20. Yüzyıl
19 yy. ortalarına gelindiğinde çiçek buketleri gözde olmaya devam etmiş. Çiçek buketleri artık şans ve bereketten ve koku gidermek dışında görsel güzellik katmak için var olmaya başlamış. Buketlerin içine koyulan tahılların baharatlı bitkilerin yerini güzel ve gerçek çiçekler almış.
Yirminci yüzyılda, çiçekler düğünler için zorunluluktu, hatta mütevazı törenlerde bile gelin buketi isteniyordu. Değişen servetler ve modalar, buket stillerini gözden düşürdü. Dolu dolu geleneksel bir düğün, hizmet ve resepsiyon için çiçekler, çiçek açan çardaklar ve saksı ağaçları, gelin partileri için buketler ve erkekler için yaka çiçekleri demekti.
Günümüze gelindiğinde ise hala gelinler elde buket taşımayı seviyor. Her geçen gün yeni bir moda akımı öncülüğünde buket seçimleri değişiyor. Canlı çiçek buketlerin yerini ise yapma çiçekler alıyor.
